საახალწლო რექვიემი

მოდიხარ, მოგაქვს

უფლისმიერ სინათლის სხივით

გამთბარი ხსოვნა,

მიმავალში რომელიც ღვივის...

ამერ-იმერი_

მძაფრ მორევში დაშლილი ტივი...

უპირველესად, მომავალო,

გახვედრებს ტკივილს...

მიმავალ_კრწანისს,

შენ, მომავალს, გახვედრებთ დიდგორს...

ღიმილს და ხალისს,

ბედნიერი რომა ვართ თითქოს...

გახვედრებთ მამულს,

ოდითგან რომ მომხდური გვართმევს...

წუხილის ზღვას და

ბუდემოშლილ იმედის მართვეს...

გახვედრებთ ლოცვას,

დაივიწყა რომელიც კაცმა...

ძე შეცდომილნი

ყოველდღიურს

გახვედრებთ ჯვარცმას...

გახვედრებთ ცრემლებს

და მართალთა თვალების გლოვას...

აღტაცებას და გაკვირვებას,

ცოცხალი რომ ვართ.

გახვედრებთ სიტყვას,

სულზე დამღად ამოჭრილ სიტყვას...

ყოფნა-არყოფნის,

რა თქმა უნდა,გახვედრებთ კითხვას...

გახვედრებთ მიწას

და ქვეყანას_ჭრილობას ღიას;

რომელსაც დღემდე

მამული და სამშობლო ჰქვია...