ციხისძირის გახსენება

მომეძალა სხვადასხვაფიქრი...გადაღლილი ვარ...მომენატრა ახლა ზღვა,ცა--ზღვასავით ლივლივა.ზღვაზე ოქროს ბილიკი,გაწოლილი ირიბად...და ვარ გადასარევად,როცა ციხისძირში ვარ...აქ, ამ ხვატში რა მინდა,წავალ, სადაც არ მტკივა...სადაც წუთით ცხოვრება,მეჩვენება მარტივად.ზღვისპირ მე და მნათობი,ლურჯი სივრცით დავთვრებით...ერთად ჩაგვეძინება,ერთად დავიბადებით...არც მთა მინდა, არც ჭალა,მომენატრე, აჭარა; ახლა მინდა შენთან,უცხო სიმშვიდესთან...შენ მაგიურ ფერთან,შენ ბაჯაღლო მზესთან...ზღვასაც სევდა სცოდნია,მონატრების სევდა...